PROMISE.....

ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ......ΩΡΑ 19:44 pm ΗΜ 30/11/2007
ΑΠΟ ΕΔΩ Κ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΠΑΥΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΘΥΜΑ......

ΑΚΟΥΩ....

LAST CHRISTMAS........I GAVE YOU MY HEART.ΟΜΟΡΦΑ ΠΑΝΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ...

NOBODY SAY WAS EASY.........

Ε ΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ...

Ό,τι μπορώ για σένα κάνω αυτό τον καιρό
και παριστάνω με λάθη σωρό κάτι γερό
να κρατηθείς.
Ό,τι μπορείς για μένα κάνε κι εσύ να χαρείς,
τα χρόνια πάνε κι ας μείνουμ΄ εμείς
λόγω καρδιάς, λόγω τιμής.

Σ΄ όποιον αρέσουμε
για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε,
πώς να χωρέσουμε τόσοι άνθρωποι στο κενό;
Σ΄ όποιον αρέσουμε
για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε,
πώς να συνδέσουμε περιθώρια κι ουρανό;

Ό,τι μπορώ για σένα κάνω λες κι είμαι φτερό,
σ΄αεροπλάνο στον κόσμο γυρνώ κι ό,τι περνώ
μην το σκεφτείς.
Ό,τι μπορείς για μένα κάνε, βραδιάζει νωρίς
κι αλλού κοιτάνε τα μάτια θαρρείς

λόγω σκιάς, λόγω πληγής.

ΓΙΑ ΜΕΝΑ...

ΟΣΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ.....Ε ΟΧΙ ΡΕ ΦΙΛΕΝΑΔΕΣ ΟΥΤΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΘΑ ΚΑΝΩ ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ,ΓΙΑ ΟΤΙ ΕΧΩ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ Σ'ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ ΕΧΩ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙ ΠΟΛΥ,ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΥΚΟΛΟ Κ Η ΤΥΧΗ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΟΥ....ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΟΥΡΑΣΤΩ Κ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΜΟΥ....ΑΥΤΟ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ,ΠΙΟ ΑΠΛΟ ΜΗΝ ΦΤΑΣΩ Κ ΕΚΕΙ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ,ΙΔΡΩΜΕΝΗ Κ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΖΗΣΩ...ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ...

ΠΑΤΩΜΑ...

Κοντά στα κύματα θα χτίσω το παλάτι μου

θα βάλω πόρτες μ’ αλυσίδες και παγώνια

Και μες στη θάλασσα θα ρίξω το κρεβάτι μου

γιατί κι οι έρωτες μου φάγανε τα χρόνια

Να κοιμηθώ στο πάτωμα

να κλείσω και τα μάτια

γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια

Ξυπνάω μεσάνυχτα κι ανοίγω το παράθυρο
κι αυτό που κάνω ποιος σου το ‘πε αδυναμία
που λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο
και βρίσκω ανάπηρο τον κόσμο στα σημεία

Να κοιμηθώ...

ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ...

ΣΗΜΕΡΑ ΔΙΑΒΑΣΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΜΗΝΥΜΑ,ΜΟΥ ΤΟ ΕΔΕΙΞΕΣ ΦΙΛΗ ΜΟΥ...Κ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΥΠΕΡΟΧΟ,ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ,ΤΡΥΦΕΡΟ,ΓΛΥΚΟ..ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΑ ΕΙΧΕ.ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟΣ....ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΓΙΑ ΕΣΑΣ,ΕΤΣΙ ΝΑ 'ΣΤΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.Κ ΕΣΥ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΝΟΜΙΖΩ ΤΟ ΖΕΙΣ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ Κ ΟΝΕΙΡΕΥΟΣΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΗΡΘΕ..ΚΑΛΩΣ ΤΟ ΔΕΧΤΗΚΕΣ,ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΧΩΘΕΙ Κ ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ, Ο ΕΡΩΤΑΣ ΘΕΛΕΙ Κ ΘΑΡΡΟΣ...ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΠΙΑ ΝΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ....ΠΟΛΥ ΣΑΣ ΧΑΙΡΟΜΑΙ Κ ΤΙΣ ΔΥΟ..ΣΑΣ ΦΙΛΩ...

κι εκείνος που τον πονά ο πόνος του
θα τον πονά αδιάκοπα
κι εκείνος που τρέμει το θάνατο
στους ώμους θα τον κουβαλήσει.


Φρ. Γκαρσία Λόρκα, στη Ν.Υόρκ

PABLO NEROYDA

Δεν σ’αγαπώ, σαν να είσουν τριαντάφυλλο ή ζαφείρι

η καρδία ενος γαρίφαλλου.

Σ’αγαπώ, όπως αξίζει σε κάποια πράγματα να αγαπηθούν,

μυστικά, ανάμεσα στην σκιά και στην ψυχή.

Σ’αγαπώ, σαν ένα φυτό που δεν ανθίζει ποτέ,

αλλά διατηρεί μέσα του, το φώς των κρυμμένων λουλουδίων.

Λόγω της αγάπης σου, ένα συγκεκριμένο άρωμα,

που αναδίεται βαθία μέσα απο τα σκοτάδια της γής, ζεί μέσα στο κορμί μου.

Σ’αγαπώ, χωρίς να ξέρω πώς, πότε και απο πού,

Σ’αγαπώ, ειλικρινά, χωρίς περιπλοκές και περιφάνια,

σ’αγαπώ, επειδή δεν ξέρω πως να αγαπώ διαφορετικά..

Όπου δεν υπάρχει “Εγώ”, ούτε “Εσύ”,

Τόσο κοντά, που το χέρι σου πάνω στο στήθος μου, είναι το δικό μου..

Τόσο κοντά, που όταν κλείνεις τα μάτια σου, α

ΙΚΟ ΜΟΥ...

ΕΛΠΙΔΕΣ...

Aυριο θα 'ναι μια καινούρια μέρα, αγόρι μου. Πλύσου, χτενίσου, ψιθύρισε ένα τραγουδάκι και ξεκίνα. Δεν ξέρω τιποτ' άλλο να σου πω, Έζησα τόσα χρόνια σ'αυτή τη γη. Δεν αρνήθηκα ποτέ τα λάθη μου. Δε γουστάρω τους ανθρώπους που είναι ατσαλάκωτοι. Αξίζει να ζείς μέσα στη γυάλα, απο φόβο μην πληγωθείς; Ζήσε τη ζωή σου ελεύθερα. Κι όταν τσακίζεσαι, να 'χεις το θάρρος να λές: Με γεια μου με χαρά μου. Φτου κι από την αρχή τώρα. Όχι κακομοιριές και κλαψούρες. Η ζωή είναι όμορφη, παλικάρι μου, μόνο όταν την ζείς. Όταν κυλιέσαι μαζί της. Πότε σε λασπουριές και πότε σε ροδοπέταλα. Κράτα της αναμνήσεις σου και προχώρα... Μια περιπλάνηση είναι το διάβα μας σ' αυτό το κόσμο. Μια περιπλάνηση ανάμεσα ουρανού και γής. Aντε να πιούμε και το τελευταίο. Έχω να σηκωθώ νωρίς αύριο. Πρέπει να κλαδέψω τις τριανταφυλλιές. Αλλιώς, πώς θα θυμάμαι το χαμόγελο αυτηνής της κακούργας της Μελπομένης;.......
ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ

ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΝΥΧΤΕΣ.....ΣΑΝ Κ ΑΥΤΗ

Εχω παψει να φοβαμαι πια τις μερες...Δεν υπαρχουν δυσκολες μερες τα εχω κανει ολα, τα εχω ζησει ολα,για μενα οι μερες δεν ειναι δυσκολες..
τις νυχτες ομως τις φοβαμαι κ η χθεσινη ηταν μια απ'αυτες ...


Καποτε επινα τον καφε μου γλυκο...επινα ζαχαρη με καφε...
Σιγα,σιγα καταλαβα πως καθε επομενη τετοιας δυσκολης
νυχτας εβαζα ολο κ λιγοτερη ζαχαρη...
Εφτασα πια να τον πινω σκετο...

ΣΣΣΣΣΣ..

ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ...ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ Σ'ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΓΙΑΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΖΟΥΝ,ΕΙΝΑΙ ΤΟΛΜΗΡΟΙ Κ ΔΕΝ ΔΕΙΛΙΑΖΟΥΝ ΛΕΝΕ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ...Σ'ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΛΕΝΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΕΠΩΜΙΣΤΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ...Σ'ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΚΟΥΝΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥΣ Κ ΠΗΣΤΑ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ...

THIS MESS WE ARE IN...