PROMISE.....

ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ......ΩΡΑ 19:44 pm ΗΜ 30/11/2007
ΑΠΟ ΕΔΩ Κ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΠΑΥΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΘΥΜΑ......

ΑΚΟΥΩ....

LAST CHRISTMAS........I GAVE YOU MY HEART.ΟΜΟΡΦΑ ΠΑΝΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ...

NOBODY SAY WAS EASY.........

Ε ΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ...

Ό,τι μπορώ για σένα κάνω αυτό τον καιρό
και παριστάνω με λάθη σωρό κάτι γερό
να κρατηθείς.
Ό,τι μπορείς για μένα κάνε κι εσύ να χαρείς,
τα χρόνια πάνε κι ας μείνουμ΄ εμείς
λόγω καρδιάς, λόγω τιμής.

Σ΄ όποιον αρέσουμε
για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε,
πώς να χωρέσουμε τόσοι άνθρωποι στο κενό;
Σ΄ όποιον αρέσουμε
για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε,
πώς να συνδέσουμε περιθώρια κι ουρανό;

Ό,τι μπορώ για σένα κάνω λες κι είμαι φτερό,
σ΄αεροπλάνο στον κόσμο γυρνώ κι ό,τι περνώ
μην το σκεφτείς.
Ό,τι μπορείς για μένα κάνε, βραδιάζει νωρίς
κι αλλού κοιτάνε τα μάτια θαρρείς

λόγω σκιάς, λόγω πληγής.

ΓΙΑ ΜΕΝΑ...

ΟΣΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ.....Ε ΟΧΙ ΡΕ ΦΙΛΕΝΑΔΕΣ ΟΥΤΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΘΑ ΚΑΝΩ ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ,ΓΙΑ ΟΤΙ ΕΧΩ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ Σ'ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ ΕΧΩ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙ ΠΟΛΥ,ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΥΚΟΛΟ Κ Η ΤΥΧΗ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΟΥ....ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΟΥΡΑΣΤΩ Κ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΜΟΥ....ΑΥΤΟ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ,ΠΙΟ ΑΠΛΟ ΜΗΝ ΦΤΑΣΩ Κ ΕΚΕΙ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ,ΙΔΡΩΜΕΝΗ Κ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΖΗΣΩ...ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ...

ΠΑΤΩΜΑ...

Κοντά στα κύματα θα χτίσω το παλάτι μου

θα βάλω πόρτες μ’ αλυσίδες και παγώνια

Και μες στη θάλασσα θα ρίξω το κρεβάτι μου

γιατί κι οι έρωτες μου φάγανε τα χρόνια

Να κοιμηθώ στο πάτωμα

να κλείσω και τα μάτια

γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια

Ξυπνάω μεσάνυχτα κι ανοίγω το παράθυρο
κι αυτό που κάνω ποιος σου το ‘πε αδυναμία
που λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο
και βρίσκω ανάπηρο τον κόσμο στα σημεία

Να κοιμηθώ...

ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ...

ΣΗΜΕΡΑ ΔΙΑΒΑΣΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΜΗΝΥΜΑ,ΜΟΥ ΤΟ ΕΔΕΙΞΕΣ ΦΙΛΗ ΜΟΥ...Κ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΥΠΕΡΟΧΟ,ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ,ΤΡΥΦΕΡΟ,ΓΛΥΚΟ..ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΑ ΕΙΧΕ.ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟΣ....ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΓΙΑ ΕΣΑΣ,ΕΤΣΙ ΝΑ 'ΣΤΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.Κ ΕΣΥ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΝΟΜΙΖΩ ΤΟ ΖΕΙΣ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ Κ ΟΝΕΙΡΕΥΟΣΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΗΡΘΕ..ΚΑΛΩΣ ΤΟ ΔΕΧΤΗΚΕΣ,ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΧΩΘΕΙ Κ ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ, Ο ΕΡΩΤΑΣ ΘΕΛΕΙ Κ ΘΑΡΡΟΣ...ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΠΙΑ ΝΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ....ΠΟΛΥ ΣΑΣ ΧΑΙΡΟΜΑΙ Κ ΤΙΣ ΔΥΟ..ΣΑΣ ΦΙΛΩ...

κι εκείνος που τον πονά ο πόνος του
θα τον πονά αδιάκοπα
κι εκείνος που τρέμει το θάνατο
στους ώμους θα τον κουβαλήσει.


Φρ. Γκαρσία Λόρκα, στη Ν.Υόρκ

PABLO NEROYDA

Δεν σ’αγαπώ, σαν να είσουν τριαντάφυλλο ή ζαφείρι

η καρδία ενος γαρίφαλλου.

Σ’αγαπώ, όπως αξίζει σε κάποια πράγματα να αγαπηθούν,

μυστικά, ανάμεσα στην σκιά και στην ψυχή.

Σ’αγαπώ, σαν ένα φυτό που δεν ανθίζει ποτέ,

αλλά διατηρεί μέσα του, το φώς των κρυμμένων λουλουδίων.

Λόγω της αγάπης σου, ένα συγκεκριμένο άρωμα,

που αναδίεται βαθία μέσα απο τα σκοτάδια της γής, ζεί μέσα στο κορμί μου.

Σ’αγαπώ, χωρίς να ξέρω πώς, πότε και απο πού,

Σ’αγαπώ, ειλικρινά, χωρίς περιπλοκές και περιφάνια,

σ’αγαπώ, επειδή δεν ξέρω πως να αγαπώ διαφορετικά..

Όπου δεν υπάρχει “Εγώ”, ούτε “Εσύ”,

Τόσο κοντά, που το χέρι σου πάνω στο στήθος μου, είναι το δικό μου..

Τόσο κοντά, που όταν κλείνεις τα μάτια σου, α

ΙΚΟ ΜΟΥ...

ΕΛΠΙΔΕΣ...

Aυριο θα 'ναι μια καινούρια μέρα, αγόρι μου. Πλύσου, χτενίσου, ψιθύρισε ένα τραγουδάκι και ξεκίνα. Δεν ξέρω τιποτ' άλλο να σου πω, Έζησα τόσα χρόνια σ'αυτή τη γη. Δεν αρνήθηκα ποτέ τα λάθη μου. Δε γουστάρω τους ανθρώπους που είναι ατσαλάκωτοι. Αξίζει να ζείς μέσα στη γυάλα, απο φόβο μην πληγωθείς; Ζήσε τη ζωή σου ελεύθερα. Κι όταν τσακίζεσαι, να 'χεις το θάρρος να λές: Με γεια μου με χαρά μου. Φτου κι από την αρχή τώρα. Όχι κακομοιριές και κλαψούρες. Η ζωή είναι όμορφη, παλικάρι μου, μόνο όταν την ζείς. Όταν κυλιέσαι μαζί της. Πότε σε λασπουριές και πότε σε ροδοπέταλα. Κράτα της αναμνήσεις σου και προχώρα... Μια περιπλάνηση είναι το διάβα μας σ' αυτό το κόσμο. Μια περιπλάνηση ανάμεσα ουρανού και γής. Aντε να πιούμε και το τελευταίο. Έχω να σηκωθώ νωρίς αύριο. Πρέπει να κλαδέψω τις τριανταφυλλιές. Αλλιώς, πώς θα θυμάμαι το χαμόγελο αυτηνής της κακούργας της Μελπομένης;.......
ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ

ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΝΥΧΤΕΣ.....ΣΑΝ Κ ΑΥΤΗ

Εχω παψει να φοβαμαι πια τις μερες...Δεν υπαρχουν δυσκολες μερες τα εχω κανει ολα, τα εχω ζησει ολα,για μενα οι μερες δεν ειναι δυσκολες..
τις νυχτες ομως τις φοβαμαι κ η χθεσινη ηταν μια απ'αυτες ...


Καποτε επινα τον καφε μου γλυκο...επινα ζαχαρη με καφε...
Σιγα,σιγα καταλαβα πως καθε επομενη τετοιας δυσκολης
νυχτας εβαζα ολο κ λιγοτερη ζαχαρη...
Εφτασα πια να τον πινω σκετο...

ΣΣΣΣΣΣ..

ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ...ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ Σ'ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΓΙΑΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΖΟΥΝ,ΕΙΝΑΙ ΤΟΛΜΗΡΟΙ Κ ΔΕΝ ΔΕΙΛΙΑΖΟΥΝ ΛΕΝΕ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ...Σ'ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΛΕΝΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΕΠΩΜΙΣΤΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ...Σ'ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΚΟΥΝΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥΣ Κ ΠΗΣΤΑ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ...

THIS MESS WE ARE IN...

SMELL

Τόσα χρονια στη βόρεια Ελλάδα δεν μπορούσα να αντηληφθώ πότε αλλαζαν οι εποχες.
Ο ουρανός δεν ηταν ποτε γαλανός ειχε αυτό το γκριμπλε....τέλος παντων ενας ουρανος θλιμένος....εδω οταν τα σύννεφα δεν τον καλύπτουν εχει ενα εντονο βαθύ,χαρουμενο γαλάζιο....κ τοτε ανοιγεις τα παραθυρα κ πλημμύρίζει φως η ψυχή σου...όμως εκει οι χειμώνες μυρίζουν αλλιώτικα...μυριζουν ομορφα.θέλω να μοιρασω τη ζωη μου στα δυο....ποτε εδω κ ποτε εκει.....ετσι θελω να ναι η ζωη μου,να μεταναστευει στα ομορφα κ οταν ερχεται η μπορα να φευγω μακρια...

ΟΥΦ...

Ειχα καιρο παρα πολυ καιρο να περασω ενα τοσο ηρεμο σαβ/κο.Ηταν απλο αλλα τοσο ομορφο...Εσενα σε σκεφτομουν κ δεν σε σκεφτομουν κ αυτο ξερεις γιατι.Βαρεθηκα να αλλαζεις συμπεριφορα αναλογα με τις επιθυμιες σου.Τη μια τρυφερος γιατι σου ηρθε να με δεις κ μετα απαισιος γιατι δεν σου ελειψα ακομη.Σιγουρα εκδικηση δεν θελω να παρω δεν ειμαστε ιδιοι βλεπεις...

Μονο εσυ μ'αγαπησες αληθινα.Οσο ημουν εκει ημουν η βασιλισσα ολου του κοσμου...Ηταν ομως λιγο κ δεν προλαβα να σε μαθω καλα.Επιασε κορυφη ειπες αυτη η αγαπη η μονη φορα που μιλησες.Ημουν λιγη για εσενα ...Συγνωμη που δεν εδωσα οσα αξιζες.Να σαι παντα καλα.''Τα καλυτερα χανεις Παναγιωτη μου....''

ΣΤΕΙΛΕ ΜΟΥ ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΣΟΥ ΑΝΘΟ
ΜΕ Τ'ΑΡΩΜΑΤΑ ΠΡΙΝ ΠΕΣΩ
ΚΑΙ ΜΑΡΑΘΩ Σ'ΑΛΛΑ ΣΩΜΑΤΑ
ΠΡΙΝ ΜΠΩ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΧΡΟΝΟ....

ΖΝΤΟΥΠ

Ενα κ μοναδικο μαθημα για το πτυχιο κ ειναι η δευτερη εξεταστικη που το εχω.Μπηκα στη σελιδα του Τει κατα λαθος ειδα πως η ορκωμοσια ειναι στις 10 Μαιου.Αγχωθηκα χωρις λογο προφταινω τι θα κανω?Εν το μεταξυ τα αποτελεσματα απ'το μαθημα ακομη δεν εχουν βγει...Εγω γιατι χαρηκα?Αφου ειπαμε φετος δεν ειναι η χρονια μου...

Η αληθεια ειναι πως τον τελευταιο καιρο κανω προσπαθειες για να το πιστεψω..

FRIENDS

Ποτε δεν στο εχω πει ειμαι σκληρη το ξερω αλλα νοιωθω πολλα.
Σε σενα φιλη μου το λεω που τωρα τελευταια σε ενοιωθα μακρια μου.
Ξερω ειναι δυσκολη η θεση σου δεν ξερεις τι να κανεις γι'αυτο κ δεν σε παρεξηγω.Οταν νοιωθω μονη κ θελω να σε παρω φοβαμαι τι θ'ακουσω γιατι πια νομιζω πως η παρεα μου δεν σου ειναι ευχαριστη.
Φιλοι ειναι αυτοι που τους λεμε τι νοιωθουμε χωρις να μας παρεξηγουν,ειναι αυτοι που κ οταν δεν τους βλεπουμε ξερουν πως τους νοιαζομαστε κ το αντιστροφο.Καποια στιγμη ειπα να απομακρυνθω κ να μην σε ενοχλω πια με τις γκρινιες μου κ ολα αυτα που οπως πολυ καλα λες μου προκαλω..Ομως οχι εισαι η φιλη μου κ δεν θα απαλαχτεις ευκολα απο εμενα να το ξερεις...Μου λειπουν πολυ ολα αυτα τα απλα που καναμε που ομως ηταν τοσο ομορφα.Μεγαλωσαμε ξαφνικα κ "σοβαρευτηκαμε" η συμβαινει κατι αλλο?Οπως βλεπεις η ζωη σου αρχιζει να στρωνει αντε βιασου μπας κ στρωσει κ η δικη μου.Να ξερεις οτι σ'αγαπω...δικο σου το τραγουδακι...

Persistence of memory...

Καποιες φορες ευχεσαι αυτος ο καταραμενος χρονος να σταματησει να προχωραει. Τον κοιτας για μια στιγμη και εισαι σιγουρος πως ενα διαβολικο μικροσκοπικο χερι κουναει τους δικτες του τοσο γρηγορα ,τωρα που η στιγμη ειναι τοσο ομορφη να μην κρατησει για πολυ.Σε προσεχει αυτος ο χρονος μη και αφεθεις στην ομορφη στιγμη και νομισεις οτι θα κρατησει για πολυ.Δεν ξερω τι συμβαινει οταν ολα πανε χαλια,τοτε που κλεινεις τα ματια κ ευχεσαι οταν τα ανοιξεις να εχεις ξυπνησει και ολα να ηταν εφιαλτης που παει περασε.Τοτε νομιζω αυτο το διαβολακι εχει παρει το σφυρι, τα καρφια και αρχιζει δουλεια,με ολη του τη δυναμη καρφωνει τους δικτες μη και κουνηθουν απ'τη θεση τους.Και τοτε ομως παλι σε προσεχει, το κανει για να εκτιμησεις εκεινες τις στιγμες ευτυχιας και οταν ερχονται να τους δεινεις τη σημασια που τους αξιζει χωρις να τις προσπερνας ετσι απλα.Ενα ειναι σιγουρο οτι τελικα ο χρονος δεν ειναι αυτος που κλεινει τις πληγες αλλα η μνημη μας που λησμονει σχετικα ευκολα και παντα επιλεκτικα...

Απο μικρο κ απο τρελο!

Η μολις τεσσαρων ετων ανιψια κ βαφτιστικια μου,ετρεξε να μου μου πει τα κατορθωματα της.Απο μικρη δειχνει να σκεφτεται εξυπνα."την προηγουμενη εβδομαδα παντρευτηκα με τον Κωστα,αυτη την εβδομαδα θα παντρευτω τον Σταματη κ μολις τελειωσει ο γαμος θα παντρευτω τον Μιχαλη....